Wat is de definitie van onderwijs？Onderwijs is de transformatie en reorganisatie van ervaring

Tegen 1916 was Dewey erkend als de belangrijkste woordvoerder van Progressiveisme.Het is helemaal niet verwonderlijk.Er wordt aangenomen dat dit boek de belangrijkste bijdrage is aan educatieve studies sinds Rousseau’s “Ai Er’er”.In het boek “Democratisme en Education” begon Dewey de educatieve betekenis van democratie, wetenschap, evolutie en industrieel te onderzoeken.

Aan het einde van het boek maakte hij de meest begrijpelijke en uitgebreide beschrijving van de Progressive Education Movement.Dit boek is rijk aan gedachten en kent niet toe aan systematische beschrijvingen.Dewey gaf commentaar op enkele van zijn vorige opvoeders, zoals Plato, Aristoteles, Rousseau, Kant, Fiphite, Hegel, Herbart, Fulbar (in tegenstelling tot zijn discipelen bestudeerde Dewey de geschiedenis van de filosofie), hij realiseerde ook duidelijk de ontwikkeling van mensen in de psychologie, Sociologie en onderwijs bij hedendaagse mensen.Natuurlijk hebben veel van de opvattingen in dit boek het voorspeld in eerdere werken en hebben ze een goede adem waar mensen al bekend mee zijn.

Zoals elk meesterwerk is dit boek zowel een weerspiegeling van dat tijdperk als een kritiek op die tijd.Het combineert veel verschillende aspecten van progressief onderwijs in een breed scala van theorieën en uniform ze om ze op te wijzenEssenceHet is de publicatie die nieuwe vitaliteit brengt voor de innovatiebeweging van het onderwijs.Dewey’s definitie van democratie wordt verkregen uit het materiaal van de Amerikaanse ervaring.Hij gelooft dat vanwege de verschillende groepen van de samenleving de opvattingen over het delen van gemeenschappelijke belangen steeds meer verschillend worden.

Dit is hoe een democratische samenleving verandert, die zo verstandig en wetenschappelijk mogelijk is.In de woorden van Dewey is dit ‘bewuste vooruitgang’.Welke theorie is meer geschikt voor een veranderende samenleving, een samenleving die aantrekkelijk is voor het veranderen van gewoonten en overtuigingen, en een samenleving die een intellectueel afneemt maar dringend moet worden herbouwd?Democratisme is een niet -aflatende streven naar “meer perfecte unie” en een sociaal proces van continu gemeenschappelijk leven geworden.Zoals Dewey in 1899 voor ogen heeft, is een “waardevollere, schattige, harmonieuze” nieuwe samenleving een concrete manifestatie van democratie.

Dewey stelde zich een verplichte vereiste voor onderwijs voor in zijn democratische concept.Dewey drukt het doel van onderwijs uit met de voorwaarden van de samenleving en is ervan overtuigd dat onderwijs uiteindelijk haar succes in persoonlijke veranderingen zal aantonen.Dewey’s definitie van onderwijs: onderwijs is de transformatie en reorganisatie van ervaring. Deze transformatie of reorganisatie kan niet alleen het belang van ervaring vergroten, maar ook het vermogen verbeteren om het latere ervaringsproces te begeleiden.”Deze passage domineert zijn concept van groei. Groei is een centraal woord dat wordt gebruikt in Dewey’s doctrine.

Onderwijs is om te groeien, daarbuiten, er is geen ander doel.Volgens Dewey is het doel van onderwijs niet alleen burgers, werknemers, vaders en moeders in het onderwijzen van studenten, maar ook uiteindelijk om ze het meest complete leven te laten leven.Dat wil zeggen, het vermogen om de betekenis van ervaring continu te vergroten en het vermogen van richtlijnen latere ervaring continu te verbeteren.Het concept van groei heeft de persoonlijke theorie van Dewey uiteindelijk geassocieerd om het progressisme te vergroten.Dewey hoopt dat onderwijs de reikwijdte van sociale situaties zal blijven uitbreiden. In deze situatie kunnen individuen problemen waarnemen en keuzes maken en vervolgens handelen volgens de keuze.

Hij hoopt dat de school een persoonlijk “democratisme en opleiding” zal vormen, die het milieu kan beheersen in plaats van niet alleen om zich aan te passen aan hun gewoonten. Gedrag dat probeert te cultiveren over de toekomstige generaties.EssenceHij stelde voor dat de progressieve samenleving zou moeten proberen een jeugdervaring te vormen, zodat ze de populaire gewoonten niet herhalen, maar om betere gewoonten te ontwikkelen, zodat de toekomstige volwassen samenleving zal verbeteren in vergelijking met nu.We zijn ongetwijfeld ver van de potentiële effecten van onderwijs als een constructief medium dat de samenleving verbetert; Jongeren zullen deze toekomstige samenleving zijn.

Op deze manier legde Dewey de algemene relatie tussen democratie en onderwijs uit en sprak vervolgens over de kenmerken van het onderwijs, met de nadruk op een nieuwe uniforme geest vol lesgeven en elk aspect leren.Dewey bekritiseerde publiekelijk de dubbele theorie.Dit herinnert aan zijn vroege hegelisme dat de historische scheiding van arbeid en vrije tijd, mens en natuur, denken en actie, persoonlijkheid en combinatie, methode en lesmateriaal, psychologie en gedrag, psychologie en gedrag aanvielEssenceHet mengen van deze dualisme is om een ​​filosofie op te zetten “intelligentie zien als een doelgerichte reorganisatie van ervaringsmaterialen door actie.”Alleen een dergelijke filosofie kan de sociale belangen “bewuste vooruitgang” dienen.

In alle binaire theorieën die Dewey bekritiseerde, is niets belangrijker dan de traditionele scheiding van cultuur en beroepen.Dewey, net als zijn hedendaagse persoon, Verbren, overweegt de historische band tussen cultuur en klasse.Eeuwenlang heeft cultuur een soort kennis betekend, wat aangeeft dat mensen met kennis lid zijn van de hogere sociale klassen. Sinds het Griekse tijdperk is de cultuur samen met de rijkdom van armoede, ten opzichte van arbeid en theoretische theorie met praktijk.

Daarom betekent cultuur in schoolcursussen onderwerpen die bepaalde literatuur en geschiedenis benadrukken, vooral de kennis van klassieke disciplines en vreemde talen. Voor Dewey moet dit culturele concept het verschil benadrukken tussen klasse in plaats van hun overeenkomst, maar uitsluiting in plaats van unieEssenceWanneer cultuur bovendien volledig utilitair is voor sommige sociale groepen, zoals politici, personeel en intellectuele groepen, is dit oneerlijk tegenover andere sociale groepen.Daarom is in de twee aspecten van uitsluiting en oneerlijkheid de culturele kijk op de geschiedenis duidelijk snobistisch.

Dewey gelooft dat democratisme culturele wederopbouw en cursussen die ermee consistent zijn, vereist;Dit betekent dat u professionele onderwerpen kunt introduceren in het leven van de industriële samenleving. Hij benadrukte: “Het probleem van opvoeders is om studenten in staat te stellen dergelijke activiteiten uit te voeren: de efficiëntie van met de hand gemaakte vaardigheden en vaardigheden verkrijgen, onmiddellijke tevredenheid vinden in het werk op het werk en zich voor te bereiden op latere applicaties. Al deze dingen moeten tot het onderwijs behoren, dat wil zeggen de resultaten van intellectueel onderwijs en de vorming van sociale neigingen.”

Groei betekent beginnen met de huidige ervaring en het vergroten van de betekenis van deze ervaringen.Als het industrie de centrale kwestie is van de hedendaagse hedendaagse, waarom zou u het dan niet als de sleutel tot alle andere kwesties beschouwen en daaruit beginnen?Dewey’s conclusie: in wezen heeft geen enkele discipline zelf de kracht van vrijheid of cultuur. Hij schreef dat de definitie van cultuur misschien niet nauwkeuriger is dan “de cultuur is voortdurend het begrip van een persoon van de betekenis van dingen en het vermogen om de juistheid van dit begrip te vergroten, breidt zich continu uit.”

Wat dit betreft, als het passend onderwijs wordt gegeven volgens de doelen van psychologische ontwikkeling, kan cultuur de disciplinebedrijven omvatten die uitgebreider zijn dan normaal en uitgebreidere wetenschap en handwerk.Dus, hoe zal Dewey de vraag beantwoorden van “welke kennis is het meest waardevol” voorgesteld door Spencer?Dewey stelde voor dat de standaard voor het beoordelen van de waarde van kennis sociaal zou moeten zijn.Hij gelooft dat bij het plannen van cursussen de elementen eerst moeten worden geplaatst en de tweede plaats moeten verfijnen.”Met andere woorden, dingen die verband houden met de ervaring van deelname aan de meest enorme sociale groepen zijn elementen.

Alle dingen die speciale groepen en speciale posities vertegenwoordigen, moeten de tweede plaats zijn.”Het is een enge utilitair onderwijs voor de ene klas, en voor de uitgebreide talenteducatie voor een andere klasse kan het niet voorspoedig zijn in een dergelijke lokale democratie.Over de kwestie van het gewone leven worden mensen gezocht voor een soort promotie en opleiding; over de vraag “gericht op het verbeteren van sociaal bewustzijn en interesse”, eisen mensen een breed scala aan menselijk onderwijs om de belangrijkste kwesties van Ding -cursussen echt op te lossen ?Natuurlijk is een belangrijk probleem in de loop van de cursus niet opgelost.

Omdat de normen van Dewey zo vaag zijn, is het niet veel nuttig voor het cursusplan van het oordeel.De geschiedenis van het Amerikaanse onderwijs is allemaal voorbeelden van enkele speciale groepen en deze groepen implementeren hun favoriete educatieve hervormingsprogramma’s.Woodward veranderde snel van handmatige training in de studenten van de University of Washington University.EssenceBailey maakte de opvattingen van mensen over natuurlijke disciplines dezelfde sprong.Dit is tenslotte een regel van de democratische politiek die al vele jaren alles in de naam van de mensen heeft gedaan.

Welnu, het is nog inherenter aan sociale waarde als criterium voor het beoordelen van normen.Een criticus Zeng merkte deze moeilijkheden scherp op en waarschuwde mensen: “In het ideale sociale systeem van Dewey wil geen enkele persoon in afzondering leven (weerspiegelt zichzelf -bewustzijn)EssenceMensen denken dat leven een soort zondige luxe is.Iedereen moet het onthouden: ze zijn tenslotte gewoon “de agent die de overtuiging die ze eerder hebben ontvangen, wijzigt en verandert. Kortom, mensen moeten geloven dat hoewel de heer Dewey zijn individualisme verdedigt, zijn morele ideaal eigenlijk” goed in goed in goed is Goed in het goed zijn in een communicatiepersoon, “geeft Dewey toe dat deze moeilijkheden voortkwamen uit het progressisme zelf.

In essentie zullen mensen zijn systematische beschrijving zeker uitleggen als de voortzetting van de gedachten van Heras Mans.In termen van popularisering van schoolonderwijs zag Dewey de eerste stap in beslissende betekenis in een breder scala van democratisering.Als de aard van het schoolonderwijs zelf echter niet volgt, zullen mensen de betekenis van de samenleving verliezen.De sleutel tot deze verandering zal een nieuw concept van culturele opvattingen zijn.